در رابطه با هنر سراجی لازم است بدانید در راتولیدات و محصولات صنایع دستی نشانگر ذوق ، سلیقه و توانایی هنرمند و صنعتگر در خلق آن است و ایران به عنوان یکی از کشورهایی که بیشترین تعدد و تنوع در رشته‌های مختلف صنایع دستی را داراست خود مُعرف هنرمندی مردم این مرز و بوم کهن می‌باشد .
هنر سراجی سنتی بخشی از این صنایع است که از سابقه‌ای بس طولانی برخوردار بوده و تولیداتی که در این بخشی از گذشته‌های دور تاکنون صورت می‌گرفته و می‌گیرد بر طرف کننده بسیاری از نیازهای مردم می‌باشد . یکی از مزایای مهم سراجی مواد اولیه آن است، یعنی چرم، ماده‌ای که ویژگی آن را دارد تا به هر شکل و فرمی که ذهن هنرمند و دست صنعتگر مایل باشد در آید و محصولی کاربردی و مفید تولید شود. همین ویژگی سبب شده که محصولات این هنر، هنگام با تغییر سلایق مردم تغییر یافته و برطرف کننده بخش مهمی از نیازهای مردم در هر زمان و مکانی باشند .
پوست
پوست، لایه‌ی محکم و حس داری است که سطح بیرونی بدن جانداران را می‌پوشاند. وجود گیرنده‌های حسی در پوست باعث ارتباط جانداران با محیط اطراف خود همچون سرما، گرما، فشار و دود می‌گردد.
پوست حیوانات با توجه به ماهیتشان تا زمانی که سالم هستند بسیار انعطاف پذیر می‌باشند، اما به مجرد اینکه در برابر عوامل طبیعی ( جوی، محیطی، فیزیکی و بیولوژیکی) قرار می‌گیرند آسیب پذیر شده و سلامت خود را از دست می‌دهند (شکننده می‌شوند، ترک برمی دارند و فاسد می‌شوند). ولی چنانچه پوست تحت شرایط خاصی همچون پوست پیرایی (دباغی ) قرار گیرد، حالت پایداری خود را حفظ کرده و بر مقاومتش در مقابل عوامل طبیعی افزوده می‌شود.
چرم
چرم ماده‌ای است که از دباغی پوست خام حیواناتی نظیر گاو، گوسفند، مار و مارمولک، کوسه، کروکودیل‌ها و سوسمارها، شترمرغ و بسیاری دیگر از جانداران بدست می‌آید. به عبارتی دیگر چرم سازی یا دباغی پوست ، فن آماده سازی و پرداخت پوست حیوانات برای تبدیل آن به چرم می‌باشد.
دباغی
پوست تازه، مرطوب ، نرم و انعطاف پذیر می‌باشد، اما همین پوست چنانچه مدتی از تازگی آن بگذرد فاسد می‌شود. و چنانچه خشک شود، سفت و شکننده می‌گردد. هنگامی هم که این پوست خشک را مرطوب کنیم بوی گندیدگی و تعفن می‌دهد. اما پوستی که طی مراحلی دباغی شده باشد نه تنها با از دست دادن رطوبت خود، نرمی و لطافتش از بین نمی‌رود بلکه با جذب مجدد رطوبت هم نه بوی تعفن می‌گیرد و نه فاسد می‌شود. پس می‌توان هدف از دباغی را چنین تعریف کرد: جلوگیری از خشکی و شکنندگی پوست و حفظ نرمی و قابلیت انعطاف پذیری چرم پس از خارج شدن آب درون آن .
