آیا شما از داروهای مرگ آفرین در دوران بارداری آگاه هستید داروهایی که میزان خطر در استفاده از آن ها بسیار زیاد است و ممکن است آسیب جدی وارد کند. ما فقط برخی از این داروها را به شما معرفی می کنیم.
داروهای مرگ آفرین بارداری
مسکن ها : آسپیرین براحتی از جفت عبور می کند و مصرف آن در سه ماهه اول بارداری با گاستروشزی همراه است. دوز بالای آسپیرین با جدا شدن زودرس جفت همراهی دارد. بهتر است از آسپیرین در دوران شیردهی استفاده نشود.
ایندومتاسین و ایبوپروفن : می توانند سبب تنگی مجرای شریانی شوند و بنابراین نباید بعد از هفته ۳۲بارداری مورد استفاده قرار گیرند. همچنین بعد از سه ماهه اول می توانند سبب الیگو هیدرآمنیوس شوند ( تاثیر مستقیم روی کلیه جنین ). از این دو دارو میتوان در شیردهی استفاده کرد.
استامینوفن : در دوزهای معمول در دوران حاملگی و شیردهی بی خطر است. این دارو مسکن انتخابی برای انواع دردها است.
مسکن های اپیوئیدی : تمامی این داروها از جفت عبور می کنند. مصرف این داروها نزدیک به زمان وضع حمل می تواند سبب دپرسیون نوزاد شود.
داروهای ضد افسردگی : داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای سبب مالفورماسیون نمی شوند اما در دوران حاملگی بهتر است از نورتریپتیلین- دزیپرامین – آمی تریپتیلین و ایمیپرامین استفاده کرد. اما در مورد استفاده از آمی تریپتیلین و ایمی پرامین در دوران شیردهی هشدار داده شده است و ممکن است جزو داروهای مرگ آفرین بارداری باشد.
فلوکستین : خطر مالفورماسیون های جنینی را افزایش نمی دهد ولی فلوکستین و دیگرSSRIهابا اختلال در تطابق نوزاد ( شامل دشواری تنفس ، سیانوز در هنگام شیر خوردنو لرزش ) همراه هستند. تاثیر فلوکستین بر روی شیرخوار نامشخص است و میتواند سبب نگرانی باشد و ممکن است جزو داروهای مرگ آفرین بارداری باشد.
پاروکستین : مصرف این دارو می تواند با افزایش خطر نقایص قلبی همراه باشد. همچنین در سه ماهه سوم ، خطر ایجاد هایپرتنشن(فشار خون بالا) پایدار ریوی در نوزاد افزایش می یابد. بنابراین در دوران حاملگی نباید از این دارو استفاده شود.
داروهای ثابت کننده خلق : لیتیوم – والپروات و کاربامازپین تراتوژن هستند.
مطالعات جدید ارتباط لیتیوم با آنومالی ابشتاین را زیر سوال برده اند. لیتیوم سبب هیدرآمنیوس ( در نتیجه دیابت بی مزه در جنین ) نیز می شود. ازلیتیوم نباید در دوران شیردهی استفاده شود.
والپروات سدیم و کاربامازپین با افزایش خطر ایجاد نقایص لوله عصبی همراه هستند. در صورت استفاده از این داروها باید در سه ماهه دوم سونوگرافی هدفمند انجام شود وغربالگری از نظر آلفافیتوپروتئین سرم مادر صورت گیرد.
داروهای ضد اضطراب : ممکن است بنزودیازپین ها با افزایش خطر ایجاد شکاف لب همراه باشند. تاثیر این داروها بر روی شیرخوار نامشخص است و می تواند سبب نگرانی باشد و ممکن است جزو داروهای مرگ آفرین بارداری باشد.
داروهای آنتی سایکوتیک : داروهای ضد سایکوز مانند بوتیروفنون ها ( هالوپریدول ) وفنوتیازین ها بدون
کاربامازپین اختلالاتی شبیه فنی توئین ایجاد می کند و علاوه بر آن خطر اسپینا بیفیدا را نیز افزایش می دهد.
فنوباربیتال اختلالاتی شبیه به سندرم هیدانتوئین ایجاد میکند و علاوه بر آن سبب اختلالات قلبی و شکاف دهان و صورت نیز می شود.
والپروات سدیم میتواند سبب اسپینابیفیدا در ناحیه لومبوساکرال – اختلالات قلبی – شکاف دهان و صورت واختلالات ادراری تناسلی شود. از این دارو درشیردهی میتوان استفاده کرد.
داروهای ضد انعقاد : وارفارین تراتوژن است و به راحتی ازجفت عبور میکند.وارفارین میتواند سبب هیپوپلازی بینی- آتروفی دو طرفه اپتیک – نابینایی و عقب افتادگی ذهنی شود.
هپارین (رگولر و با وزن مولکولی کم ) به مقدار زیاد از جفت عبور نمی کند وتراتوژن نیست. از داروهای ضد انعقاد می توان در شیردهی استفاده کرد.
داروهای ضد سردرد : سوماتریپتان به نظر تراتوژن نمی آید.از بتابلوکرها و بسیاری از داروهای ضد افسردگی برای پیشگیری از سردرداستفاده می شودو به نظر میرسدکه در دوران حاملگی و شیردهی بی خطر باشند.
نیکوتین : از جریان خون رحمی جفتی می کاهد و بر خطر زایمان زودرس ، LBW (وزن کم هنگام تولد) بودن نوزاد و سندرم مرگ ناگهانی شیرخوار می افزاید.
الکل : می تواند سبب سندرم جنین الکلی شود که با تغییرات سری جمجمه ای واختلال در تکامل شناختی مشخص می شود.
کوکائین : در دوران حاملگی با افزایش خطر جدا شدن جفت ، PROM (پارگی زودرس کیسه آب) وLBW (وزن کم هنگام تولد)بودن نوزاد همراه است.
آمفتامین ها نیزاز جمله شایعترین داروهائی هستند که مورد سوء استفاده قرار میگیرند. در برخی مطالعات افزایش بروز شکاف کام و لب به دنبال مصرف این داروها در دوران حاملگی ذکر شده است. در ارتباط با تاثیر آمفتامین ها برروی رشد جسمانی و تکامل رفتاری و هوشی در دراز مدت نگرانی وجود دارد.
