کودک وابسته مشکلی است که اغلب پس از هجده ماهگی و پس از راه افتادن کودک بوجود می آید و اگر اوضاع خوب پیش برود در سه سالگی پایان می یابد. چون در این سن کودکان به شدت دوستدار استقلال هستند.
بدون اطلاع کودک و به بهانه ریختن ترس او از جمع، او را یک‌دفعه رها نکنید و تنها نگذارید.
قبل از این‌که بروید، برنامه‌تان را به زبان ساده برایش توضیح دهید و به او بگویید که در این مدت چه‌کارهایی می‌تواند بکند. همچنین فرزند شما باید در نبودتان احساس امنیت و آرامش کند و باید درک کند که با رفتن شما با مشکلی مواجه نخواهد شد. همچنین یادتان باشد اگر بدون خبر کردن کودک، ناگهان او را در یک جمع یا در خانه تنها بگذارید، از این به بعد هیچ‌وقت به شما اطمینان نمی‌کند و دائماً به شما می‌چسبد.
به‌طور قطع فرزند شما که همیشه به شما چسبیده بوده، به این سادگی‌ها راضی نمی‌شود و به داد زدن یا اشک ریختن متوسل می‌شود، در این شرایط دوباره برنامه‌تان را توضیح دهید و برای آرامش خودتان زیر لب تکرار کنید: «می دونم به خاطر این‌که خیلی دوستم داره و می خواد کنارش باشم اینجوری گریه می کنه؛ ولی من چند دقیقه کنارش نیستم و بعد دوباره پیشش بر می گردم تا با هم باشیم.»
و اگر سه گام بالا را به درستی انجام داده باشید، کودک کم‌کم دوری از شما را می پذیرد و یاد می گیرد که تنها ماندن آنقدر‌ها هم ترسناک نیست.
برای تمجید از کودک از عبارت «تو دیگه بزرگ شدی» استفاده کنید و شاهد معجزه آن باشید و مشکل کودک وابسته خود را حل کنید.
